Μήνας: Νοέμβριος 2011

Στις 6/11/11 έλαβε χώρα το δεύτερο σκέλος της έρευνάς μας για τις χριστιανικές θρησκείες. Αυτή τη φορά επισκεφθήκαμε έναν Ρωμαιοκαθολικό ναό και συγκεκριμένα το ναό του Αγίου Διονυσίου στο Πανεπιστήμιο. Εκεί συναντηθήκαμε με τον Πατέρα George (Γιώργο).

   Ο πάτερ μας μίλησε αρχικά για τα βασικά ιστορικά στοιχεία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Η ιστορία ξεκίνησε το 1054 μ.Χ, όταν έγινε το Σχίσμα των δύο εκκλησιών, αλλά αφορμές είχαν δοθεί νωρίτερα εκείνη την περίοδο. Η αιτία του Σχίσματος ήταν κυρίως οι διαφορές στην ιεραρχία της Δυτικής Εκκλησίας, τις οποίες δεν αποδεχόταν η Ανατολική, όπως  π.χ η ηγεσία και το λεγόμενο αλάθητο του Πάπα. Από εκεί και πέρα οι δύο χωρισμένες πια εκκλησίες χαράζουν το δικό τους δρόμο ως το 1967 όπου οι τότε Πατριάρχης Αθηναγόρας Α’ και ο Πάπας Παύλος ΣΤ’ αποφάσισαν να ξεκινήσουν διάλογο ανάμεσα στις δύο εκκλησίες.

   Φυσικά πέρα από τα ιστορικά στοιχεία συζητήσαμε με τον πάτερ και θέματα που μας απασχολούσαν, όπως οι κύριες διαφορές μεταξύ Ορθόδοξης και Ρωμαιoκαθολικής Εκκλησίας. Έτσι αναφερθήκαμε στις δομικές διαφορές των Εκκλησιών ( όπως π.χ η ηγεσία του Πάπα στην Καθολική Εκκλησία ο οποίος θεωρείται πνευματικός ηγέτης και διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου), το filioque, που σημαίνει ”και εκ του υιού” και προστέθηκε στο Σύμβολο Της Πίστεως της Καθολικής Εκκλησίας, η χρήση του ροζαρίου από την Δυτική Εκκλησία, το οποίο έχει 50 χάντρες και η κάθε μια αντιπροσωπεύει μια προσευχή.

   Γενικότερα μπορούμε να πούμε ότι γνωρίσαμε για την συγκεκριμένη θρησκεία περισσότερα από όσα αναφέρονται στα σχολικά μας βιβλία. Η αντικειμενικότητα που επέδειξε ο πατέρας George ήταν υποδειγματική και τον ευχαριστούμε. Μακάρι, όπως είπε, να ενωθούν οι εκκλησίες όπως παλιά.

Πέτρου Σωτήρης

Το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου, η Κοινότητα μας συμμετείχε στην εκδρομή της Περιφέρειας  Αθηνών. Η συνάντηση μας έγινε  πρωί-πρωί στη Πλατεία Καραϊσκάκη, με προορισμό το χωριό  Ξουρίχτι στο νομό Μαγνησίας όπου ξεκινήσαμε και την πορεία μας προς τις Μηλιές.

Αρχικά περάσαμε μέσα από το χωριό και έπειτα μπήκαμε σταδιακά στο μονοπάτι. Το τοπίο είναι ένα υπέροχο μείγμα πράσινων και κίτρινων δέντρων που σκεπάζουν ένα πέτρινο μονοπάτι με πολλά ξέφωτα να κοσμούν την περιοχή.  Κάποια στιγμή δυστυχώς αφαιρεθήκαμε λιγάκι και παραστρατήσαμε από το μονοπάτι μας με αποτέλεσμα να έχουμε την «ευκαιρία» να βιώσουμε μια νυχτερινή πορεία. Φτάνοντας αργοπορημένα στις Μηλιές μαγειρέψαμε γρήγορα ώστε να ετοιμαστούμε για την χορευτική βραδιά μας.

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε την πορεία προς το χωριό Πινακάτες για να πραγματοποιήσουμε την έρευνα μας σχετικά με την νομοθεσία των παραδοσιακών οικισμών, την οικονομική ανάπτυξη και τους παραδοσιακούς ξενώνες. Η νομοθεσία των παραδοσιακών οικισμών ορίζει τα σπίτια να χτίζονται μόνο με πηλιορείτικη πέτρα και πλάκα, να μην ξεπερνάνε τα δύο πατώματα και δεν  επιτρέπονται τα μπαλκόνια. Οι κάτοικοι ήταν πολύ φιλόξενοι και μας βοήθησαν στην έρευνα μας.

Επόμενος προορισμός μας ήταν το Προσκοπικό Κέντρο Κένταυρος στα Χάνια όπου θα διανυκτερεύαμε το βράδυ. Φτάνοντας στο προσκοπικό κέντρο ορίσαμε τον χώρο μας μιας και ήμασταν γύρω στα 150 άτομα και συνεχίσαμε το πρόγραμμα μας με ζωηρά παιχνίδια μεταξύ των Κοινοτήτων της συσκηνίας μας για να ζεσταθούμε, διότι η θερμοκρασία είχε πέσει στους 0^οC. Το βράδυ στην πυρά  όλες οι συσκοινίες μαζεύτηκαν γύρω από την φωτιά όπου με πολύ τραγούδι και διαφορετικά κωμικά σκετς από κάθε Κοινότητα δημιουργήσαμε ένα πολύ όμορφο κλίμα για να περάσουμε το τελευταίο βράδυ της εκδρομής.

Τελευταίο πρωί και όλοι μαζί ξεκινήσαμε για μια κοντινή κορυφή, τις Αγριόλευκες με υψόμετρο 1470μ., όπου και βγάλαμε τις απαραίτητες ομαδικές φωτογραφίες. Αφού γυρίσαμε, παρουσιάσαμε τα ευρήματα μας από την έρευνα της χθεσινής ημέρας και μαζέψαμε τα πράγματα μας με σκοπό την επιστροφή σπίτι.

Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία..

Ένζο Ντε Σούζα Μπρίτο – Κορμοράνος