Κατηγορία: Ομάδα

Στις 11/2/12 πραγματοποιήθηκε η μονοήμερη εκδρομή της 15ης Ομάδας Προσκόπων.Η εκδρομή έγινε στο άλσος Συγγρού στο Μαρούσι.Δυστυχώς, λόγω των διαγωνισμάτων στο σχολείο δεν είχαμε και την μεγαλύτερη συμμετοχή ..Πήγαμε με τον ηλεκτρικό και κατεβήκαμε στη στάση ΚΑΤ, από όπου κατευθυνθήκαμε προς τη λέσχη του 3ου Συστήματος Αμαρουσίου.Τα παιχνίδια που παίξαμε ηταν τέλεια…ιδιαίτερα το τελευταίο παιχνίδι με την πυξίδα και τις μοίρες!Πιστεύω πως οι Ενωμοτίες λειτούργησαν τέλεια και υπήρχε μεγάλος συναγωνισμός μεταξύ τους στα παιχνίδια. Εκτός των άλλων,μάθαμε πληροφορίες για τον ευεργέτη μας Αντρέα Συγγρό που έκανε πολλά ωφέλιμα πράγματα για την χώρα μας,όπως το να φτιάξει 2 πτέρυγες στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού. Πιστεύω πως περάσαμε όλοι πολύ όμορφα..!

Ενωμοτάρχης Πανθήρων,Βαγγέλης Σπύρου

Τo Σάββατο που μας πέρασε, πραγματοποιήθηκε μια εξαίσια δράση με την Ομάδα μας. Πήγαμε στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού για να παρακολουθήσουμε την έκθεση «Μύθοι και Τέρατα». Κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας είδαμε μυθικά πλάσματα σε μορφή ρομπότ, που είχαν κίνηση και ήχο και έμοιαζαν με αληθινά! Στο μουσείο παίξαμε και ένα παιχνίδι, όπου ο Λέοντας και η Καρδερίνα μας έδιναν φακέλους που περιείχαν διάφορες «αποστολές», για να βοηθήσουμε τον παλαιοντολόγο Τάλη Απολιθωματάκη να συλλέξει τις πληροφορίες που χρειαζόταν..! Ενδεικτικά, τα κυριότερα εκθέματα ήταν η χίμαιρα,οι κύκλωπες,οι δράκοι,ο μονόκερος και πολλά ακόμα, για τα οποία μας μίλησε στο τέλος και πιο λεπτομερειακά η ξεναγός της έκθεσης. Όλα αυτά μας έκαναν μεγάλη εντύπωση και μας άρεσαν πάρα πολύ..!

Ενωμοτία Λεόντων, Μέλλιος Θανάσης

Την Κυριακή που μας πέρασε η Ομάδα μας είχε μια δράση πρωτότυπη αλλά και συνάμα συναρπαστική, η οποία είχε οργανωθεί με τη βοήθεια των Στελεχών. Σκοπός της ήταν να αποδείξουμε στα παιδιά ότι με μερικές συνδέσεις, μεράκι και υπομονή μπορεί να δημιουργηθεί κάτι το οποίο θα έχει διάρκεια και θα μπορούσαν να θαυμάσουν όλοι. Αρχικός μας στόχος ήταν να φτιάξουμε δυο πύργους από πλαίσια γεφυροποιίας, οι οποίοι θα ενώνονταν, σχηματίζοντας μια γέφυρα ανάμεσά τους. Έπειτα, όμως, καθώς είδαμε ότι ο χρόνος που μας περίσσευε δεν ήταν αρκετός,  αποφασίσαμε να ολοκληρώσουμε το ένα παρατηρητήριο και να δούμε πως είναι ο κόσμος από ψηλά. Αφού οι τολμηροί της Ομάδας μας ανέβηκαν και αποθανατίστηκαν με το φωτογραφικό φακό, αποφασίσαμε να λήξουμε τη δράση και να την ολοκληρώσουμε την επόμενη μέρα, κάτι το οποίο δεν μπόρεσε να γίνει τελικά, λόγω κακοκαιρίας. Ένα, όμως είναι το σίγουρο. Τα παιδιά έμειναν κατενθουσιασμένα από το αποτέλεσμα και αντιλήφθηκαν τι  μπορεί να κάνει κανείς  με πολύ απλές γνώσεις, τεχνική και ενέργεια .

 Νικήτας Ενωμοτάρχης Αετών

Μπορεί μέσα στις γιορτές να μαζευτήκαμε στη Λέσχη όλοι μαζί για να δούμε μια χριστουγεννιάτικη ταινία και να γελάσουμε με την καρδιά μας, μπορεί να οργώσαμε τους δρόμους των Σεπολίων γεμίζοντας τους με τις μελωδικές φωνές μας  στο ρυθμό των Πρωτοχρονιάτικων καλάντων, όμως, όλοι στο πίσω μέρος του μυαλού μας ανυπομονούσαμε για το μεγάλο γεγονός που πλησίαζε με γοργούς ρυθμούς.. Και φυσικά εννοώ τη Χειμερινή Εκδρομή της Ομάδας μας, στο Χάρμα Καρδίτσας!

Όλα ξεκίνησαν νωρίς το πρωί της Πέμπτης, όταν μαζευτήκαμε στο Σταθμό Λαρίσης και  αναχωρήσαμε προς τον  προορισμό μας. Το ταξίδι διήρκησε κοντά στις 4 ώρες, οπότε τι καλύτερο από συζήτηση, ήρεμα παιχνίδια και ταξίδι στον μαγικό κόσμο των φανταστικών ιστοριών;; Μα φυσικά, τίποτα..! Έτσι, με γέλιο και ενθουσιασμό η ώρα πέρασε ευχάριστα και φτάσαμε στον Ο.Σ.Ε Καρδίτσας, απ’ όπου κατευθυνθήκαμε βιαστικά στο σταθμό του ΚΤΕΛ για να προλάβουμε το δρομολόγιο που θα μας οδηγούσε απευθείας στο Προσκοπικό Κέντρο όπου θα διαμέναμε.

Όλη η ταλαιπωρία και η φυσιολογική κούραση του ταξιδιού ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν όταν αντικρίσαμε τα κρεβάτια, τα μεγάλα δωμάτια, την εξοπλισμένη κουζίνα, τον μεγάλο εξωτερικό χώρο με γρασίδι και βέβαια τα καλοριφέρ (!!), που αποτελούσαν εγγύηση ότι η Εκδρομή μας θα εκτυλλισσόταν ομαλά.

Τι να θυμηθεί κανείς..; Τη μεγάλη γκάμα γευμάτων που άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με.. μικρές δυσκολίες κατορθώσαμε να δημιουργήσουμε;; Από ρύζι και φακές, μέχρι λεμονάτο χοιρινό έφτασε η χάρη μας!! Την επίσκεψη κάποιων ανθρώπων που μας έδειξαν πως πολλά πράγματα υπάρχουν γύρω μας που ούτε καν περνούν από το μυαλό μας, που  μας ανέφεραν διάφορες αξιοπερίεργες πληροφορίες που είτε μας εντυπωσίασαν είτε η γνώση τους μας προκάλεσε μια.. μικρή αίσθηση δυσφορίας;; Ή τη μικρή Ντόρις, που με την πολύτιμη βοήθειά μας και τις προσκοπικές μας γνώσεις τη βοηθήσαμε να φτάσει στον παππού της;;

Μήπως να φέρουμε στη μνήμη μας όλες εκείνες τις δοκιμασίες που κληθήκαμε να ξεπεράσουμε σε ένα μόλις λεπτό;; Εκείνες τις ατελείωτες ώρες προσπάθειας να αποκωδικοποιήσουμε τα μυστικά μηνύματα μεταξύ των Αρχηγών, που θα έκριναν το μέλλον του Συστήματος, και που μας έδειξαν πως με ομαδικότητα και συνεργασία μπορούμε να  καταφέρουμε τα πάντα;; Ή μήπως τις ενδιαφέρουσες Ερασιτεχνικές Ασχολίες που παρουσιάστηκαν, και έδωσαν την ευκαιρία σε ορισμένα παιδιά να μοιραστούν με τους φίλους τους τα ενδιαφέροντά τους; Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί πως στην Εκδρομή αυτή ο Σταύρος έδωσε την προσκοπική του Υπόσχεση και ενσωματώθηκε πια και επίσημα στην προσκοπική μας παρέα!

Φυσικά, όλα αυτά έχουν αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι της ανάμνησης της Εκδρομής μας..  Όμως, κανείς σίγουρα δεν μπορεί να ξεχάσει την επίσκεψή μας σε ένα διπλανό χωριό, το Φανάρι, όπου μια τυχαία συνάντηση μας έδωσε τη δυνατότητα να δούμε από κοντά έναν παραδοσιακό ξυλόφουρνο, να μιλήσουμε με τους φουρνάρηδες σχετικά με το επάγγλεμά τους, να ρωτήσουμε οποιαδήποτε απορία μας είχε δημιουργηθεί κατά καιρούς, και φυσικά όλα αυτά μέσα στην απολαυστική μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού..! Ούτε βέβαια και τη χαμογελαστή φυσιογνωμία του, κατά τη γνώμη μου, πιο γλυκού κατόχου λαογραφικού μουσείου που έχω επισκεφθεί μέχρι τώρα, που άνοιξε το χώρο μόνο για μας, και με τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες του αλλά και τον έξυπνο λόγο του κατάφερε να κρατήσει την προσοχή μας αμείωτη κατά τη διάρκεια της ξενάγησης. Και στις δύο περιπτώσεις, νιώσαμε απλόχερα τη φιλοξενία και τη ζεστασιά που διακρίνει τους απλούς ανθρώπους του χωριού, είτε με τις 4 φρατζόλες ζεστό ψωμί που μας φίλεψε ο φούρναρης, είτε με τα γευστικά λουκουμάκια, ένα βιβλίο με πληροφορίες για το κάστρο του χωριού και ένα χειροποίητο πήλινο διακοσμητικό με την επιγραφή «Φανάρι» που μας χάρισε ο κάτοχος του μουσείου, και που κοιτώντας το θα μας θυμίζει για πάντα την εκδρομή μας..

Όλα αυτά είναι δίχως αμφιβολία αξιοσημείωτα.. Υπάρχει, όμως, και κάτι που πραγματικά  με εντυπωσίασε αρκετά.. Ένα τέταρτο και μόνο περιήγησης των Ενωμοτιών στο Χάρμα το απόγευμα του Σαββάτου ήταν αρκετό για να δημιουργήσει ένα κύμα ενθουσιασμού στα παιδιά, και να τα κάνει να συζητούν για ώρα πόσο διαφορετικό είναι ένα χωριό από μια πόλη, πώς θα αισθάνονταν εκείνα εάν ζούσαν σε ένα μέρος με λιγοστούς κατοίκους, και εάν εν τέλει κάποτε επέστρεφαν και εκείνα στο χωριό τους έτσι ώστε να επανέλθει η ζωντάνια στα ελληνικά χωριά.. Τι μας δείχνει αυτό..; Πως για να νιώσεις ευχαρίστηση και ενθουσιασμό, δεν χρειάζονται υπερβολές…. Πως τα παιδιά είναι αρκετά ώριμα για να αντιληφθούν πολλά πράγματα.. Πως γενικότερα, με καλή παρέα, χιούμορ και γέλιο περνάς αξέχαστα είτε βρίσκεσαι στο πιο απομακρυσμένο χωριό είτε στην πιο πολυσύχναστη πόλη..

Αυτή ήταν μια πολύ μικρή γεύση της Χειμερινής μας.. Για περισσότερες πληροφορίες.. Ρωτήστε τα παιδιά σας!! (Αν και είμαι σίγουρη πως δεν προλάβατε να ρωτήσετε γιατί εκείνα ανυπομονούσαν να μοιραστούν μαζί σας κάθε μία στιγμή που έζησαν στην εκδρομή!!)

Καρδερίνα

Την Κυριακή που πέρασε η δράση μας πραγματοποιήθηκε στη Λέσχη μας και είχε ως θέμα τη διαφήμιση. Στην αρχή, παίξαμε  κάποια ζωηρά αιχνίδια για να ξυπνήσουμε και μετά επιχειρήσαμε να κάνουμε  μια διαφημιστική καμπάνια σχετικά με την προώθηση της Ομάδας. Κληθήκαμε να ολοκληρώσουμε διάφορα πράγματα ώστε να διαφημίσουμε ολοκληρωμένα την Ομάδα, όπως να ζωγραφίσουμε διαφημιστικές αφίσες, να ηχογραφήσουμε ένα ραδιοφωνικό σποτ και να γυρίσουμε ένα μικρό διαφημιστικό σποτ για την τηλεόραση. Στο κλείσιμο της δράσης, η κάθε Ενωμοτία παρουσίασε στην υπόλοιπη Ομάδα τα ατορθώματά της!! Η διαφημιστική μας καμπάνια έφτασε στο τέλος της και όλοι φύγαμε χαρούμενοι και ευχαριστημένοι καθώς το διασκεδάσαμε πολύ.

Ενωμοτία Λεόντων
Κατερίνα Σπύρου

Σε αυτή τη δράση ζητήθηκε από την κάθε Ενωμοτία να πάρει συνέντευξη από ανθρώπους της γειτονιάς μας για διάφορα θέματα, ακολουθούν τα άρθρα των Ενωμοτιών.

Αετοί:

Την περασμένη εβδομάδα η Ενωμοτία των Αετών σε ένα παιχνίδι το οποίο διεξήχθη εκτός της λέσχης κληθήκαμε να ρωτήσουμε τη γνώμη που είχαν για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας οι άνθρωποι της βιοπάλης. Οι απόψεις που λάβαμε μας έκαναν να καταλάβουμε πως αυτά τα οποία ακούμε καθημερινά δεν διαφέρουν πολύ από την πραγματικότητα. Η ανεργία έχει χτυπήσει τη πόρτα πολλών νοικοκυριών και είναι κάτι το οποίο καθορίζει τις ζωές των γονέων αλλά και των παιδιών τους. Οι μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι προσπαθούσαν να μας εξηγήσουν πως ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και ότι πρέπει να πάρουμε όσες γνώσεις μπορούν να μας προσφέρουν οι γονείς μας. Όλοι οι άνθρωποι έριξαν τις ευθύνες στους πολιτικούς διότι αυτοί κατά κύριο λόγο ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση και το χειρότερο είναι ότι δεν κάνουν τίποτα για να διορθώσουν αυτό το οποίο που υπάρχει. Αυτά ειπώθηκαν μέσα σε γενικές γραμμές αλλά ήταν υπεραρκετά για να κατανοήσουμε τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Τα    μεγαλύτερα παιδιά  κατανόησαν και τα μικρότερα παιδιά έμειναν με δημιουργικές απορίες.

Πάνθηρες:

Σήμερα, πραγματοποιήθηκε μια δράση που πιστεύω θα μείνει αξέχαστη στα παιδιά. Ο σκοπός της ήταν να πάρουμε μια ιδέα για κάποια από τα πιο σημαντικά πράγματα που απασχολούν την κοινωνία στην σημερινή εποχή.Κάθε Eνωμοτία είχε διαφοτερικό θέμα. Οι  Αετοί είχαν ως θέμα τις “κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα”, η Ενωμοτία των Λεόντων  τις” ανθρώπινες επεμβάσεις στο περιβάλλον” και η Ενωμοτία των Πανθήρων ”τον προσκοπισμό στη γειτονιά” δηλαδή την γνώμη που έχει ο κόσμος για εμάς.Εμείς, σαν Ενωμοτία, δυσκολευτήκαμε λίγο στο γκάλοπ,διότι πολλοί άνθρωποι δεν ήξεραν τι είναι ο Προσκοπισμός ή το είχαν μόνο ακουστά.Αυτή η δράση μας έδωσε την ευκαιρία να εξηγήσουμε την ουσία του προσκοπισμού και τι κάνουμε όταν μαζευόμαστε όλοι μαζί. Σε γενικές γραμμές, η πλειοψηφία πιστεύει ότι αυτό που κάνουμε είναι καλό ,δηλαδή που δραστηριοποιούμαστε,μαθαίνουμε καινούργια πράγματα και τρόπους να επιβιώνουμε σε δύσκολες καταστάσεις.. Κάποιοι,βέβαια, πίστευαν ότι παρατάμε τα μαθήματα για να πάμε στις δράσεις,γεγονός ,όμως, που δεν ισχύει! Για να δούμε πόσο σημαντικός είναι ο προσκοπισμός για τους ανθρώπους σκεφτήκαμε να τους βάλουμε σε δίλημμα: άμα εκείνοι ήταν Αρχηγοί και το Σύστημά τους διαλυόταν λόγω έλλειψης συμμετοχής τι θα έκαναν; Θα το παράταγαν χωρίς να προσπαθήσουν να το σώσουν ή θα έκαναν ότι περνούσε απο το χέρι τους για να σωθεί; Και αυτoί σαφώς μας απάντησαν θα έκαναν ότι ήταν δυνατό  επειδή θα ήταν κρίμα να χαθεί ένα Σύστημα που κουβαλάει ιστορία πολλών χρόνων.

Κάθε χρόνο, τα παλιά και καινούρια Στελέχη πηγαίνουν με την Πρότυπη Ενωμοτία τους μια διήμερη εκδρομή με τη Τοπική Εφορία. Έτσι, λοιπόν, το 15ο, το 19ο, το 24ο, το 37ο και το 5ο Σύστημα χωρίστηκαν σε δυο Ενωμοτίες, τους Πελεκάνους και τους Φοίνικες, και το ταξίδι ξεκίνησε… Μόλις φτάσαμε στο χώρο όπου θα κατασκηνώναμε, αρχίσαμε να ετοιμάζουμε τους χώρους μας. Κατά τη διάρκεια της εκδρομής παίξαμε πολλά και ωραία παιχνίδια έτσι ώστε να ξεσκονίσουμε τις προσκοπικές μας γνώσεις και να τις εμπλουτίσουμε με καινούριες. Είχαμε πολύ καλή συνεργασία με τα Στελέχη των άλλων Συστημάτων. Το Σάββατο το βράδυ ο αρχηγός της Εκδρομής μας έκανε το τραπέζι και μας καλωσόρισε. Την επόμενη μέρα, μαζέψαμε τα πράγματα μας και πήραμε το διακριτικό της Εκπαίδευσης Στελεχών μαζί μια αναμνηστική κούπα που έγραφε επάνω το όνομά μας. Έτσι, ολοκληρώθηκε μια επιτυχημένη εκδρομή η οποία, εκτός των άλλων, μας προσέφερε τη δυνατότητα να ανανεώσουμε παλιές φιλίες και να κάνουμε καινούριες με τα παιδιά των άλλων συστημάτων.

Γεωργία, Υπενωμοτάρχης Λεόντων

Την Κυριακή στην δράση μας κάναμε κατασκευές για το χριστουγεννιάτικο παζάρι.Για τις κατασκευές χωριστήκαμε ανά Ενωμοτίες δηλαδή σε Αετούς,Λέοντες και Πάνθηρες. Οι κατασκευές μας ποίκιλλαν, από διακόσμηση ξύλινων καθρεφτών και κορνιζών  μέχρι δημιουργία χιονάνθρωπων ως στοπ πόρτας από κάλτσες, αλεύρι και διάφορα άλλα διακοσμητικά! Βέβαια από τα εργαστήρια μας δεν έλειψε και η κατασκευή στολιδιών για το χριστουγεννιάτικο δέντρο! Για να ομορφύνουμε τις άδειες κορνίζες και τους καθρέφτες χρησιμοποιήσαμε διάφορα φυσικά και μη υλικά ,όπως κοχύλια,κανέλες,ξηρούς καρπούς,κουμπιά κ.λ.π και την τεχνική της πυρογραφίας. Για να τα φτιάξουμε συνεργαστήκαμε όλοι μαζί με πολύ μεγάλη επιτυχία και βγάλαμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα παρόλο που οι Ενωμοτάρχες και οι Υπενωμοτάρχες  είχαν πάει εκδρομή Εκπαίδευσης Στελεχών με την Πρότυπη Ομάδα και έτσι ήμασταν πολύ λίγα άτομα.Η δράση ήταν πολύ δημιουργική και πρωτότυπη και για αυτό περάσαμε καταπληκτικά.

Γιάννης Κανταράς, Ενωμοτία Λεόντων

Την περασμένη Κυριακή η Λέσχη μας υποδέχτηκε τα παιδιά των Αετών, των Λεόντων και των Πανθήρων που συγκεντρώθηκαν με πολλή χαρά και ενθουσιασμό. Το θέμα το οποίο είχε η δράση ήταν η οδική κυκλοφορία και γενικά, το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο δρόμο. Όλοι οι πρόσκοποι έδειξαν τεράστιο ζήλο και ενδιαφέρον για αυτό το θέμα. Στην αρχή της δράσης έγιναν ορισμένα παιχνίδια τα οποία βοήθησαν κάθε παιδί να κατανοήσει ορισμένες πληροφορίες για την κυκλοφορία στο δρόμο. Στη συνέχεια, το πρόγραμμα περιελάμβανε ένα παιχνίδι γνώσεων σχετικό με  πινακίδες και σήματα οδικής κυκλοφορίας, με παρόμοιες ερωτήσεις που υπάρχουν και στις εξετάσεις διπλώματος. Τέλος, η Καρδερίνα μας μίλησε για το ποδήλατο και πώς να το χειριζόμαστε και να κυκλοφορούμε με αυτό σωστά και με ασφάλεια στο δρόμο και τα παιδιά διηγήθηκαν εμπειρίες δικές τους με ποδήλατα. Η δράση έλαβε τέλος κάτω από τσουχτερό κρύο αλλά με πολύ ζεστές τις καρδιές των παιδιών με όσα είχαν μάθει και ακούσει.

Νικήτας, Ενωμοτάρχης Αετών

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκδρομή της Ομάδας στο Παλιομήλεσι ,μια περιοχή της Πάρνηθας. Ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας ταξιδεύοντας με το τρένο ως τη Σφενδάλη και από εκει αρχίσαμε την πεζοπορία μας προς το χώρο όπου θα κατασκηνώναμε. Η πορεία ήταν αρκετά βατή και όμορφη. Προχωρώντας, περάσαμε από ένα εκκλησάκι, μια πηγή με δροσερό νερό και κάποια στιγμή μπήκαμε σε ένα μονοπάτι. Βαδίζαμε κάτω από ψηλά δεντρά που με τα φύλλα τους είχαν στρώσει ένα πορτοκαλί χαλί στο έδαφος. Με τη βοήθεια του χάρτη, της πυξίδας και τις ενδείξεις του μονοπατιού φτάσαμε στον προορισμό μας. Αφού στήσαμε τις σκηνές μας και γευματίσαμε, ήρθε η ώρα του παιχνιδιού. Όταν σκοτείνιασε (από τις 5 παρακαλώ!!) ανάψαμε φωτιά, καθίσαμε γύρω της και το βουνό αντήχησε με τα γέλια μας στην προσπάθεια να νικήσουμε τη μάχη με τους γλωσσοδέτες!! Τη νύχτα στη σκοπιά προσέχαμε να κρατήσουμε τη φωτιά αναμμένη και ευτυχώς το κατορθώσαμε γιατί το κρύο ήταν τσουχτερό..! Το επόμενο πρωί, μετά τα παιχνίδια μας, ο Τάσος έδωσε την Προσκοπική του Υπόσχεση και η Ενωμοτία των Αετών ανακηρύχθηκε η καλύτερη της εκδρομής. Έτσι, φτάνοντας στη λήξη, μαζέψαμε τις σκηνές, τα πράγματα, τις όμορφες εμπειρίες και αναμνήσεις μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής… Μια όμορφη εκδρομή είχε τελειώσει αφήνωντας, όμως, ένα γλυκό σημάδι χαραγμένο στη μνήμη μας.

Χαράλαμπος, Ενωμοτάρχης Λεόντων