Κατεδάφιση μέρος δεύτερο και τελευταίο..
Ο καιρός την Δευτέρα το πρωί δεν μας ενέπνευσε και πολύ.. Κρύο, αέρας και συννεφιά μας περίμεναν στο Κατσιμίδι. Δεν είχαμε όμως επιλογή. Έπρεπε να τελειώσουμε αυτό που είχαμε ξεκινήσει. Ένα μικρό κομμάτι τοίχου είχε μείνει να πέσει και πολλοί είχαν άχτι να ρίξουν μια-δυο με την βαριοπούλα. Αφού όμως έπεσε και αυτό το κομμάτι, ένα βουνό τούβλα μας περίμενε να τα καθαρίσουμε. Με όσο κουράγιο μας είχε μείνει από εχθές, και με το μυαλό μας στο μπακαλιαράκι που μας περίμενε βάλαμε τα δυνατά μας. Μέχρι το μεσημέρι η εικόνα του καταφυγίου είχε πλέον αλλάξει. Είναι αγνώριστο. Ένα ευήλιο μονόχωρο δωμάτιο που περιμένει με αγωνία και ανυπομονησία την ανακαίνισή του. Τα τούβλα δυστυχώς δεν τελείωσαν..περιμένουν σε 2 εβδομάδες την Κοινότητα να τα αναλάβει. Πρέπει όμως να πούμε ένα ΜΠΡΑΒΟ σε όσους για 2 ολόκληρες μέρες με πείσμα και θέληση δούλεψαν ασταμάτητα για να φέρουν το καταφύγιο σε αυτή την κατάσταση!
Αρμαδείλε, Πολυδεύκη, Χταπόδι, κε Γιώργο, Πιγκουίνε, Γιάννη, Καρέτα, Κουκουβάγια, Βίδρα, Λέοντα, Καρδερίνα, Ακέλα, Σκίουρε, Κατερίνα, Γεωργία, Άρη και Μάρκο, ΜΠΡΑΒΟ!