Έτος: 2015

Την Κυριακή 5/04 μαζευτήκαμε στην Λέσχη μας για να κάνουμε μια  δράση με θέμα τις κατασκευές. Αν και ακούγεται αρκετά απλό, αυτή τη φορά ο Όμιλος προετοιμασίας της δράσης είχε να κάνει λίγα παραπάνω πράγματα, δεδομένου πως οι Βαθμοφόροι μας έλλειπαν σε εκπαίδευση του Κλάδου μας. Χωρίς καθυστερήσεις, στρωθήκαμε στην δουλειά με σκοπό να φτιάξουμε μολυβοθήκες. Ύστερα από  2 ώρες και συλλογική προσπάθεια ,είχαμε καταφέρει να κατασκευάσουμε 2 μολυβοθήκες, οι οποίες πλέον θα διακοσμούν τον χώρο της Κοινότητας μας.

Νίκος Σέγκος – Πύθωνας

Την Κυριακή 22 Μαρτίου η Κοινότητά μας μαζεύτηκε στην Εστία μας και έπαιξε ομαδικά επιτραπέζια παιχνίδια. Νιώσαμε όλοι σαν μικρά παιδιά, γελάσαμε πολύ και εξασκήσαμε τα αντανακλαστικά μας με το παιχνίδι “φαντασματάκι”. Στην συνέχεια ακονίσαμε το μυαλό μας με το quiz γνώσεων. Ειπώθηκαν ξεκαρδιστικές απαντήσεις που θα μείνουν στην ιστορία. Ήταν μια διαφορετική δράση γεμάτη με πολύ γέλιο και ευχάριστη διάθεση.

Κατερίνα Αργυροπούλου – Αλκυόνα

Την Παρασκευή 2 Ιανουαρίου η Κοινότητά μας είχε συνάντηση στα ΚΤΕΛ του Κηφισού. Για ποιο λόγο? Είχε έρθει η ώρα για την χειμερινή εκδρομή μας, με προορισμό το Αγρίνιο. Επιβιβαστήκαμε στο ΚΤΕΛ με κέφι για το τριήμερο που θα περνούσαμε όλοι μαζί. Μετά από αρκετή ώρα ταξιδιού, φτάσαμε στο Αγρίνιο όπου μας  περίμεναν οι Βαθμοφόροι του Συστήματος του Αγρινίου για να μας οδηγήσουν στην Εστία τους. Αφού τακτοποιηθήκαμε στον χώρο αποφασίσαμε να κάνουμε μια νυχτερινή βόλτα στην στολισμένη πόλη του Αγρινίου. Η επόμενη μέρα μας βρήκε να ετοιμαζόμαστε για την πορεία μας προς το καταφύγιο του Παναιτωλικού όρους. Αφού φτάσαμε στο χωριό Περιστέρι, ξεκίνησε η πορεία μας προς το καταφύγιο. Ο καιρός έμοιαζε ανοιξιάτικος εκπλήσσοντας μας ευχάριστα, η διαδρομή βατή αλλά μακρινή. Η θέα που αντικρίζαμε όσο ανεβαίναμε προς το καταφύγιο ήταν μοναδική. Μετά από αρκετή ώρα πορείας φτάσαμε στο καταφύγιο, ένα πολύ καλά προσεγμένο και όμορφο, ξύλινο καταφύγιο. Παίξαμε, χαλαρώσαμε, φάγαμε, ακονίσαμε το μυαλό μας με διάφορες δοκιμασίες και κοιμηθήκαμε σχετικά νωρίς, σκεπτόμενοι την επόμενη μέρα. Με τον ήχο του ξυπνητηριού να χτυπάει στις 6:οο το πρωί σηκωθήκαμε και ετοιμαστήκαμε για την ανάβασή μας στην κορυφή του Παναιτωλικού όρους. Ο καιρός όμως δεν φάνηκε να είναι με το μέρος μας. Ξεκινήσαμε την ανάβασή μας σιγά – σιγά  και με αισιοδοξία. Ο δρόμος για το βουνό αρκετά ανηφορικός με ελάχιστο και παγωμένο χιόνι. Μετά από ώρα φτάσαμε στην κορυφή  Κόκα υψ. 1670m. Το κρύο ήταν αρκετά τσουχτερό και η ομίχλη που συναντήσαμε δεν μας άφηνε να διακρίνουμε το τοπίο τριγύρω μας. Για την ακρίβεια δεν μπορούσαμε να δούμε ούτε στο ένα μέτρο. Με αρκετή προσοχή αρχίσαμε να κατηφορίζουμε έχοντας σκοπό να επιστρέψουμε στο καταφύγιο κάνοντας λίγη ακόμα πορεία στο βουνό γυρνώντας από την πίσω μεριά του καταφυγίου. Το μονοπάτι αρκετά στενό αλλά με την απαραίτητη προσοχή ακίνδυνο. Η ομίχλη μας έκανε παρέα όλη αυτή την ώρα, όμως ξαφνικά άρχισε να βρέχει, φορέσαμε τα αδιάβροχα μας και με μεγάλη προσοχή προχωρήσαμε προς το καταφύγιο. Μετά από 3 ώρες και κάτι φτάσαμε στο καταφύγιο ικανοποιημένοι και αρκετά κουρασμένοι. Το απογευματάκι επιστρέψαμε στην Εστία που μας φιλοξενούσε με χαρά και πολύ ενέργεια. Το βραδάκι επισκεφτήκαμε το παγοδρόμιο στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου και σαν παιδιά και εμείς προσπαθήσαμε να ισορροπήσουμε στον πάγο. Το αποτέλεσμα ? …..Όσες τούμπες δεν φάγαμε στην πορεία προς την κορυφή τις φάγαμε στο παγοδρόμιο. Κουρασμένοι πλέον από την γεμάτη μέρα που ζήσαμε γυρίσαμε για την τελευταία μας διανυκτέρευση στην Εστία. Την επόμενη μέρα ευχαριστήσαμε το Σύστημα του Αγρινίου για την υπέροχη φιλοξενία και κατευθυνθήκαμε προς τα ΚΤΕΛ. Η εκδρομή μας είχε τελειώσει, όλοι μας ήμασταν κουρασμένοι αλλά αρκετά χαρούμενοι για όλα όσα περάσαμε μαζί αυτές τις μέρες. Συγχαρητήρια σε όλους τους Ανιχνευτές που κατέκτησαν άλλη μια κορυφή και τους εύχομαι να κατακτήσουν πολλές ακόμα.

Κοάλα – Αρχηγός Κοινότητας