Έτος: 2014

Το Σαββατοκύριακο 25-26/10 η Κοινότητά μας είχε προγραμματίσει διήμερη εκδρομή στο Κιθαιρώνα. Όλα ήταν έτοιμα αλλά ο καιρός δεν ήταν με το μέρος μας. Βλέποντας τα μετεωρολογικά δελτία και θέλοντας τόσο πολύ να πραγματοποιηθεί αυτή η εκδρομή, ξεκινήσαμε το Σάββατο πρωί – πρωί με το Κτελ για Βίλια από όπου θα ξεκινούσε η πορεία μας. Φτάνοντας στα Βίλια αντικρίσαμε έναν κατάμαυρο ουρανό αλλά η πορεία μας ξεκίνησε με αισιοδοξία. Σιγά-σιγά οι πρώτες ψιχάλες άρχισαν να πέφτουν, βάλαμε αδιάβροχα και συνεχίσαμε, πλέον οι ψιχάλες είχαν γίνει βροχή. Όσο ανεβαίναμε τόσο περισσότερο αέρα και κρύο αντιμετωπίζαμε αλλά δεν το βάζαμε κάτω έτσι κι αλλιώς η Κοινότητα είναι για ‘’μεγάλες’’ περιπέτειες. Βλέποντας όμως τον καιρό αποφασίσαμε να μείνουμε στο εκκλησάκι που υπήρχε στην πορεία μας και να μην στήσουμε σκηνές. Τακτοποιηθήκαμε και αποφασίσαμε να ζήσουμε λίγη ακόμα περιπέτεια… Όταν η βροχή άρχιζε να κοπάζει, φορέσαμε αδιάβροχα πιάσαμε τον χάρτη και συνεχίσαμε την πορεία μας στον Κιθαιρώνα… Γυρίζοντας στο εκκλησάκι μαγειρέψαμε, φάγαμε και μετά σειρά είχαν τα παιχνίδια που είχαν φτιάξει οι Όμιλοι. Παίξαμε, διασκεδάσαμε και γελάσαμε με την ψυχή μας.. Λύσαμε γρίφους, αινίγματα, δοκιμάσαμε τις γνώσεις μας στα τραγούδια, διασκεδάσαμε αλλά ‘’κάψαμε’’ και λίγο το μυαλό μας με το παιχνίδι που οι Βαθμοφόροι ετοίμασαν..Όσο βράδιαζε τόσο περισσότερο κρύο έκανε και η βροχή μας έκανε συνεχώς παρέα. Μπορεί έξω να έκανε κρύο αλλά μέσα μας υπήρχε μια υπέροχη ζεστασιά, η ζεστασιά της παρέας μας που πάντα ξέρει να περνάει καλά. Την Κυριακή το πρωί ξυπνήσαμε και πάλι έξω έβρεχε, αυτή την φορά τόσο ώστε να μας είναι αδύνατο να ξεκινήσουμε για την κορυφή. Δεν μας πείραξε όμως καθώς είχαμε πολλά πράγματα να κάνουμε, να παίξουμε, να γελάσουμε, να μιλήσουμε. Η ώρα περνούσε πολύ γρήγορα και έτσι έφτασε η στιγμή να ξεκινήσουμε την πορεία μας προς τα Βίλια ώστε να μπούμε στο Κτελ της επιστροφής. Η εκδρομή αυτή μπορεί να ήταν λίγο διαφορετική από ότι συνήθως, αλλά σίγουρα θα μείνει στην καρδιά μας γιατί καταφέραμε να περάσουμε ένα διήμερο συναρπαστικό, περιπετειώδες και να δεθούμε όλοι ακόμα περισσότερο!!! Πλέον όλοι μας περιμένουμε πως και πως την χειμερινή ..!    

 Κοάλα – Αρχηγός Κοινότητας 

Την Κυριακή 19 Οκτωβρίου πραγματοποιήσαμε δράση με θέμα την θεραπευτική ιππασία. Επισκεφτήκαμε την Ελληνική Εταιρεία Θεραπευτικής Ιππασίας στο Κορωπί. Μάθαμε για τη διαφορά της θεραπευτικής ιππασίας από την απλή ιππασία, τους στόχους της και γενικά τον τρόπο με τον οποίο γίνεται. Τι είναι λοιπόν η θεραπευτική ιππασία;                       Η θεραπευτική ιππασία βασίζεται σε προγράμματα αποκατάστασης, που χρησιμοποιούν το άλογο ως μέσο θεραπείας, βελτιώνοντας την υγεία και την ποιότητα ζωής των ατόμων με φυσική, νοητική ή συναισθηματική υστέρηση. Το άλογο γίνεται προέκταση του σώματος τους βοηθώντας τα να ανακαλύψουν πρωτόγνωρα συναισθήματα, όπως η χαρά ενός περιπάτου, μιας βόλτας στην ύπαιθρο και κυρίως, της κινητικής και προσωπικής ανεξαρτησίας. Όταν το άλογο περπατά, μιμείται τον ανθρώπινο βηματισμό, μεταφέροντας στον κορμό του ιππέα του την ίδια ακριβώς κίνηση που μεταδίδουν τα πόδια, στους ανθρώπους με φυσιολογική κίνηση. Έτσι, αναπτύσσονται σημαντικά οι μύες του κορμού των ατόμων με δυσκολίες στην κίνηση, ενώ, παράλληλα, το ευθύ κάθισμα διευκολύνει την αναπνοή τους. Αφού μάθαμε όλα αυτά και είδαμε από κοντά τα άλογα, είχαμε την ευκαιρία να ιππεύσουμε και εμείς! Ήταν μια ωραία και διαφορετική εμπειρία.

Βασίλης Σμύρης – Μέρμυγκας 

Την Κυριακή 12 Οκτωβρίου πραγματοποιήσαμε δράση φωτογράφησης graffiti και συνθημάτων σε τοίχους. Δυστυχώς μαζεύτηκαν λίγοι Ανιχνευτές. Παρόλα αυτά ήταν μία διασκεδαστική και ευχάριστη δράση. Αρχικά ενημερωθήκαμε από ειδικό συνεργάτη, την Φωτεινή, για το πως να τραβάμε σωστές φωτογραφίες και για τις διάφορες λειτουργίες μιας φωτογραφικής μηχανής, μερικές από τις οποίες δεν γνωρίζαμε καν και την ευχαριστούμε πολύ για όλα.  Έπειτα πήγαμε στο Μοναστηράκι με τον Ηλεκτρικό, όπου χωριστήκαμε σε δύο ομάδες, και το κυνήγι των τοιχογραφιών άρχισε. Κατά την διάρκεια της δράσης είχαμε την ευκαιρία να δούμε την Αθήνα με διαφορετικό μάτι και να μελετήσουμε καλύτερα και να κατανοήσουμε αυτό το τόσο εκφραστικό, αλλά και παρεξηγημένο, είδος τέχνης. Ήταν ένα ευχάριστο και δημιουργικό πρωινό.

Σμύρης Βασίλης  – Μέρμυγκας