Μήνας: Ιούλιος 2013

Κατασκήνωση Αγέλης – Ένα ταξίδι μόνο δεν φτάνει..

Πότε πέρασε ο καιρός ποτέ δεν το καταλάβαμε…. Πότε ήρθε 17 Ιούλη όπου θα ερχόταν στη Σαλαμίνα η Αγέλη ποτέ δεν το καταλάβαμε… όλοι μαζί λοιπόν από τις 4 Ιούλη στα Κανάκια για την Κατασκήνωση της Ομάδας και οι μέρες περνούσαν τόσο όμορφα που φτάσαμε στις 17 Ιούλη και ούτε που το πήραμε χαμπάρι!!! Έτσι λοιπόν ώρα 12 και τα παιδιά με τα κίτρινα πουκάμισα ήρθαν για να ζήσουν την δική τους περιπέτεια, να παίξουν με τον δικό του ήρωα, να γράψουν το δικό τους παραμύθι!!! Τα Τυπικά άρχισαν και μια νέα κραυγή ακούστηκε, η κραυγή της κατασκήνωσης της 15ης Αγέλης!!! Και με μιας μια όμορφη νεράιδα που ακούει στο όνομα Τινκερμπελ έρχεται και μας καλωσορίζει στην Χώρα του Πάντα- Πάντα!!! Έριξε λίγη νεραιδόσκονη και το παραμύθι άρχισε!!! Στην παρέα μας και ο γνωστός σε όλους ήρωας Πήτερ Παν με την αγαπημένη του φίλη Γουέντι και τον αδελφό της Τζον!!! Παιχνίδια, τραγούδια, κέφι, ζωντάνια τα συστατικά αυτής της κατασκήνωσης!!! Τι να πρωτοθυμηθώ;; Τις πολλές Ερασιτεχνικές Ασχολίες των Λυκοπούλων, τα τραγούδια που είπαμε, τα σκανταλιάρικα πρόσωπα των Λυκοπούλων στα άκουσμα της λέξης «νερόμπομπα» ή την ημέρα που μας επισκέφθηκαν οι γονείς;;; Ή μήπως τον Κάπτεν Χουκ που όλο μας έβαζε εμπόδια;;; Και φυσικά τα Λυκόπουλα πάντα κατάφερναν να τα ξεπερνάνε!!! Η κατασκήνωση αυτή τα είχε όλα… Την εξαφάνιση της νεραιδόσκονης της Τινκερμπελ , την απαγωγή της Τινκερμπελ και της Γουέντι, μια μονομαχία ανάμεσα στον Πήτερ Παν και τον Κάπτεν Χουκ για την διάσωση της Πάντα- Πάντα  και τα Λυκόπουλα να φωνάζουν δυνατά «Και εγώ πιστεύω στα παραμύθια!!!» Και ας μην ξεχάσουμε το συγκινητικό σημείο… η πυρά λήξης… Κλείνοντας την βραδιά & την κατασκήνωση αποχαιρετήσαμε 5 Λυκόπουλα που αφήνουν το Λυκοπουλικό κυνήγι για να βαδίσουν το προσκοπικό μονοπάτι…. Ευχόμαστε να περάσουν όμορφες στιγμές στην Ομάδα και να θυμούνται όλα όσα έζησαν  στην Αγέλη!!! Πολλά τα συναισθήματα τώρα που επιστρέψαμε… Ανυπομονούμε πια να ξαναβρεθούμε τον Σεπτέμβρη με γεμάτες τις μπαταρίες μας για μια ακόμα χρονιά με περιπέτειες και με δράση!!!!!

Ακέλα – Βραχνή Εμμανουέλα

100_8548 100_8561 100_8563 100_8583 100_8646 100_8759 100_8763 100_8771 100_8776 100_8824 100_8825 100_8827 100_8832 100_8842 100_8845 100_8890 100_8892 100_8894 100_8898 100_8909 100_8956 100_8965 100_8969 100_8985 100_9003 100_9007 100_9261 100_9328 100_9342 DSC_0012 DSC_0061 DSC_0155 DSC_0165 DSC_0167 DSC_0539 DSC_0650 DSC_0695 DSC_0715 DSC_0732 DSC_0808 DSC_0844 DSC_0897 DSC_0901 DSC_1008 DSC_1014 DSC_1420 P1190118

Κατασκήνωση Ομάδα, μια μικρή γεύση…

Κατασκήνωση Ομάδας, ημέρα 7η,

Η κούραση πλέον βρίσκεται στα πρόσωπα όλων μας… Οι Εμπειρίες μας πολλές. Η κατασκήνωσή μας περιμένει σήμερα επισκέψεις.. Το κλίμα εδώ είναι υπέροχο, κατασκηωτικό και προσκοπικό… Και γιατί οι εικόνες λένε περισσότερα, να λίγες για αρχή.. Σύντομα περισσότερες…

 

 

P1170892 P1170902 P1180102 IMGP5471-1 IMGP5475-1 IMGP5483-3 IMGP5486-5 IMGP5492-6 IMGP5501-8 IMGP5523-11 IMGP5528-13 IMGP5531-16 IMGP5541-17 IMGP5554-28 IMGP5559-31 IMGP5560-32 IMGP5563-35

Μια τελευταία δουλειά πριν το καλοκαίρι..

Το καλοκαίρι έφτασε, και μαζί με αυτό έφτασαν και οι Κατασκηνώσεις και οι καλοκαιρινές μας διακοπές. Μια τελευταία “δουλίτσα” έμεινε όμως, για να μας υποδεχτεί το καταφύγιο τον Σεπτέμβρη και να είναι έτοιμο πλέον να μας φιλοξενήσει και πάλι. Οι εσωτερικοί τοίχοι και το ταβάνι επισκευάστηκαν και σοβατίστηκαν και το άσπρο χρώμα στο εσωτερικό του καταφυγίου φαντάζει πολυτέλεια. Παράλληλα κατασκευάστηκε το καινούριο μας τζάκι με τα τούβλα που με τόσο κόπο, Ανιχνευτές, Πρόσκοποι και Βαθμοφόροι, καθάρισαν από τους τοίχους που κατεδαφίσαμε. Μιας και τα τούβλα ήταν αμέτρητα, κατασκευάσαμε έναν ξυλόφουρνο καθώς και την κουζίνα, με ένα..βουκολικό στυλ! Πλέον το καταφύγιο ανοίγει τις πόρτες του και μας περιμένει τις κρύες νύχτες του χειμώνα να ανάψουμε το τζάκι, να μαγειρέψουμε στον ξυλόφουρνο, και να τραγουδήσουμε γύρω από την φωτιά, όπως κάποτε..  DSC_0001 DSC_0002 DSC_0003 DSC_0004 DSC_0005 DSC_0006 P5040024 P5040026 P5040033 P5070043 P5100027