Παιχνίδι Γειτονιάς, 11/12/2011

Σε αυτή τη δράση ζητήθηκε από την κάθε Ενωμοτία να πάρει συνέντευξη από ανθρώπους της γειτονιάς μας για διάφορα θέματα, ακολουθούν τα άρθρα των Ενωμοτιών.

Αετοί:

Την περασμένη εβδομάδα η Ενωμοτία των Αετών σε ένα παιχνίδι το οποίο διεξήχθη εκτός της λέσχης κληθήκαμε να ρωτήσουμε τη γνώμη που είχαν για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας οι άνθρωποι της βιοπάλης. Οι απόψεις που λάβαμε μας έκαναν να καταλάβουμε πως αυτά τα οποία ακούμε καθημερινά δεν διαφέρουν πολύ από την πραγματικότητα. Η ανεργία έχει χτυπήσει τη πόρτα πολλών νοικοκυριών και είναι κάτι το οποίο καθορίζει τις ζωές των γονέων αλλά και των παιδιών τους. Οι μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι προσπαθούσαν να μας εξηγήσουν πως ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και ότι πρέπει να πάρουμε όσες γνώσεις μπορούν να μας προσφέρουν οι γονείς μας. Όλοι οι άνθρωποι έριξαν τις ευθύνες στους πολιτικούς διότι αυτοί κατά κύριο λόγο ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση και το χειρότερο είναι ότι δεν κάνουν τίποτα για να διορθώσουν αυτό το οποίο που υπάρχει. Αυτά ειπώθηκαν μέσα σε γενικές γραμμές αλλά ήταν υπεραρκετά για να κατανοήσουμε τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Τα    μεγαλύτερα παιδιά  κατανόησαν και τα μικρότερα παιδιά έμειναν με δημιουργικές απορίες.

 

Πάνθηρες:

Σήμερα, πραγματοποιήθηκε μια δράση που πιστεύω θα μείνει αξέχαστη στα παιδιά. Ο σκοπός της ήταν να πάρουμε μια ιδέα για κάποια από τα πιο σημαντικά πράγματα που απασχολούν την κοινωνία στην σημερινή εποχή.Κάθε Eνωμοτία είχε διαφοτερικό θέμα. Οι  Αετοί είχαν ως θέμα τις “κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα”, η Ενωμοτία των Λεόντων  τις” ανθρώπινες επεμβάσεις στο περιβάλλον” και η Ενωμοτία των Πανθήρων ”τον προσκοπισμό στη γειτονιά” δηλαδή την γνώμη που έχει ο κόσμος για εμάς.Εμείς, σαν Ενωμοτία, δυσκολευτήκαμε λίγο στο γκάλοπ,διότι πολλοί άνθρωποι δεν ήξεραν τι είναι ο Προσκοπισμός ή το είχαν μόνο ακουστά.Αυτή η δράση μας έδωσε την ευκαιρία να εξηγήσουμε την ουσία του προσκοπισμού και τι κάνουμε όταν μαζευόμαστε όλοι μαζί. Σε γενικές γραμμές, η πλειοψηφία πιστεύει ότι αυτό που κάνουμε είναι καλό ,δηλαδή που δραστηριοποιούμαστε,μαθαίνουμε καινούργια πράγματα και τρόπους να επιβιώνουμε σε δύσκολες καταστάσεις.. Κάποιοι,βέβαια, πίστευαν ότι παρατάμε τα μαθήματα για να πάμε στις δράσεις,γεγονός ,όμως, που δεν ισχύει! Για να δούμε πόσο σημαντικός είναι ο προσκοπισμός για τους ανθρώπους σκεφτήκαμε να τους βάλουμε σε δίλημμα: άμα εκείνοι ήταν Αρχηγοί και το Σύστημά τους διαλυόταν λόγω έλλειψης συμμετοχής τι θα έκαναν; Θα το παράταγαν χωρίς να προσπαθήσουν να το σώσουν ή θα έκαναν ότι περνούσε απο το χέρι τους για να σωθεί; Και αυτoί σαφώς μας απάντησαν θα έκαναν ότι ήταν δυνατό  επειδή θα ήταν κρίμα να χαθεί ένα Σύστημα που κουβαλάει ιστορία πολλών χρόνων.

 

 

 

Leave a comment