Την Κυριακή 4/11 για ακόμη μια φορά η Εστία μας γέμισε με χαρούμενες φωνές και γέλια παιδιών. Τα Λυκόπουλα ξεκίνησαν την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου δυναμικά με πολύ ενέργεια και μεγάλα χαμόγελα. Τα Λυκόπουλα από την αυλή της Λέσχης μας βρέθηκαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα σε ένα πολύ γνώριμο μέρος για αυτά και τους Γερόλυκους τους. Αυτό το μέρος δεν ήταν άλλο από το δάσος του Σιονί. Η πρώτη συνάντηση που είχαν ήταν η Μέσουα . Η Μέσουα ήταν στεναχωρημένη γιατί μας είπε ότι έχασε τον γιο της ,τον Μόγλη. Έτσι λοιπόν μας ζήτησε την βοήθεια μας ώστε να τον βρούμε . Έπειτα από λίγη ώρα η Μέσουα μας άφησε και πήγε να ψάξει για τον μικρό της γιο . Στη συνέχεια στο Δάσος του Σιονί συναντήσαμε μια λύκαινα . Μας συστήθηκε και μας είπε πως την λένε Ράξα. Στην αγκαλιά της κρατούσε ένα αγοράκι. Ζήτησε την βοήθεια μας για να την ενημερώσουμε τι είναι αυτό που κρατούσε . Τα Λυκόπουλα με μεγάλη χαρά της εξήγησαν πως ήταν ένα μωρό το οποίο ονομαζόταν Μόγλη . Έτσι η Ράξα το πήρε στην Αγέλη της για να το μεγαλώσει . Πριν φύγουμε όμως από το δάσος του Σιονί η Ράξα μας έκανε μια ξενάγηση και μας είπε την ιστορία του κάθε ζώου . Μας είπε για τον βασιλιά  Λούι και τα μπάτερλοκ, για τον Μπαγκήρα τον πάνθηρα , την αρκούδα τον Μπαλού και για πολλά ακόμα . Επόμενη κίνηση της ήταν ο αποχαιρετισμός της. Αποχαιρέτησε την Αγέλη μας και έδωσε την σκυτάλη στην Εμμανουέλα όπου μας έκανε μια ερασιτεχνική για το μπαλέτο . Μας μίλησε για το τι είναι το μπαλέτο ,για έναν μεγάλο χορευτή και για τον εξοπλισμό που χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να χορέψουμε . Η Κυριακή μας έκλεισε όμορφα με το παιχνίδι της Εμμανουέλας και τα Τυπικά Λήξης . Άλλη μια Κυριακή έφτασε στο τέλος της και τα Λυκόπουλα για άλλη μια φορά έφυγαν γεμάτα ζωντάνια και όρεξη!

Υ.Γ. Και ποτέ μην ξεχνάτε Λυκόπουλα “Πάντα πρόθυμοι για το καλό ”.

Η Υπαρχηγός Αγέλης – Ναγκάινα