Κατηγορία: Αγέλη

Πανικός στο Δάσος του Σιονί!!

Στις 12/12 μας “τηλεφώνησαν ” ο Καα,  η Ράξα και  ο Μπαγκήρα  και μας ζήτησαν τη βοήθειά μας γιατί έχουν χάσει  το μεγαλύτερό τους δέντρο με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν Χριστούγεννα. Εμείς με μεγάλη χαρά τους είπαμε ότι θα τους βοηθήσουμε. Το ταξίδι για την εύρεση του δέντρου δεν ήταν καθόλου εύκολο, ο  δρόμος ήταν μακρύς και γεμάτος εμπόδια. Συγκεκριμένα τα Μπάτερλογκ είχαν κρύψει τα κομμάτια του χάρτη και δεν θα μας τα έδιναν αν δεν τους φέρναμε τις μαγικές Μπανάνες που τόσο λαχταρούσαν.  Η Αγέλη μας ενωμένη κατάφερε να πάρει τις μπανάνες και  το πρώτο κομμάτι του χάρτη. Αυτό όμως μας οδήγησε στο μέρος όπου πραγματοποιούνταν τα συμβούλια όλων των Λύκων, το Βράχο της Αγέλης. Προς μεγάλη μας έκπληξη εκεί μας περίμεναν και πάλι τα Μπάτερλογκς για να μας αποτρέψουν από το  να πάρουμε το επόμενο κομμάτι του χάρτη. Χάρη όμως   στην επιδεξιότητα των Λυκόπουλων και τις οδηγίες των φίλων τους καταφέραμε  και πήραμε και το τρίτο κομμάτι και έτσι βρισκόμασταν πια ένα βήμα πιο κοντά στο να βρούμε το χαμένο δέντρο, αφού μας έλειπε μόνο ένα κομμάτι για να ολοκληρωθεί ο χάρτης. Το κομμάτι μας οδήγησε στο δέντρο του Μπαλού όπου εκεί είχαν τοποθετηθεί περίτεχνοι γρίφοι που όμως με τη βοήθεια του Μπαλού καταφέραμε και τους λύσαμε και πήραμε και το τελευταίο κομμάτι για την τοποθεσία του χαμένου δέντρου. Τελικά, μετά από όλο αυτό τον αγώνα που έδωσαν τα Λυκόπουλα για την εύρεση του δέντρου, οι προσπάθειες τους ανταμείφθηκαν, αφού όλο το δάσος του Σιονί είχε ετοιμάσει μία μεγάλη γιορτή για να τα ευχαριστήσει. Και κάπως έτσι ένα ταξίδι τελείωσε αλλά κάποιο άλλο έρχεται για να μας ταξιδέψει κάπου αλλού. 

Γιώργος Βαφάκης – Ακέλα 

Μια… Επαναστατική έκπληξη!

Αυτό το Σάββατο 24/10 με την Αγέλη μας και  πολύ κέφι και χαρά, φύγαμε από την Λέσχη και επισκέφτηκαμε το πάρκο του Άτλα. Εκεί, προς μεγάλη μας έκπληξη, βρήκαμε τον Φλιν και την Ραπουνζέλ. Αφού χαιρετηθήκαμε, μας είπαν ότι καθώς περπατούσαν στο δάσος έπεσαν πάνω σε μία παρέλαση και δεν ήξεραν περί τίνος πρόκειται. Τα Λυκόπουλα με μεγάλο ενθουσιασμό τους είπαν ότι πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου αλλά οι ήρωες μας δεν κατάλαβαν πολλά. Μέσα από πολύ παιχνίδι και τραγούδι, η Αγέλη έμαθε στον Φλιν και τη Ραπουνζέλ τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου και περάσαμε όλοι τέλεια! Τι περιπέτεια μπορεί να περιμένει ακόμα τους ήρωες μας άραγε;

Σωκράτης Ζούλιας  – Μπαλού

Η πολύτιμη βοήθεια των Λυκόπουλων για τη “διάσωση” της συλλογής της Ραπουνζέλ

Στις 17/10, μετά από πολύ καιρό προσμονής, ήρθε η ώρα να πάει εκδρομή η Αγέλη..Τι καλύτερο από την πρώτη της χρονιάς στο Κατσιμίδι. Η μέρα ξεκίνησε με πολύ κέφι και ζωντάνια, μιας και ήμασταν όλοι μαζί μετά από καιρό. Δυστυχώς, η Ραπουνζέλ ήταν στεναχωρημένη γιατί είχε αφήσει πίσω  τη συλλογή της, όποτε αυτό μας έκανε ακόμα πιο αποφασισμένους να την βοηθήσουμε να την βρει.

Στη πορεία, όμως, η Ραπουνζέλ κουράστηκε και ήθελε να σταματήσει λίγο και να ξεκουραστεί. Αυτό μας έδωσε την τέλεια ευκαιρία για να μας παρουσιάσουν τα Λυκόπουλα μερικές από τις ερασιτεχνικές τους ασχολίες. Ο Βασίλης μας έδειξε το επάγγελμα του ζαχαροπλάστη και μας έκανε μία πολύ ωραία συνταγή για τρουφάκια, τα οποία  η Ραπουνζέλ λάτρεψε και έγιναν το αγαπημένο της γλυκό. Η Αλίκη μας έκανε μια παρουσίασε σχετικά με το είδος των αιλουροειδών, με επίκεντρο τη γάτα καθώς και η Φωτεινή για τη μέλισσα και η Ραπουνζέλ το βρήκε μαγευτικό καθώς δεν ήξερε ότι υπάρχουν τόσα ζώα. Τέλος, μετά από τόση γνώση ήρθε η ώρα να ψυχαγωγηθούμε και τι καλύτερο από την ερασιτεχνική της Ασπασίας με θέμα το Handball, όπου η Ραπουνζέλ έπαιξε με την ψυχή της μιας και πρώτη φορά έπαιζε με πολλά άτομα.

Έπρεπε να ξεκινήσουμε πάλι προς τον πύργο αλλά είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και η Ραπουνζέλ απομακρυνόταν από εμάς, με αποτέλεσμα να την απαγάγουν οι στρατιώτες για να την πάνε πίσω στη μητριά της. Μπορέσαμε να την σώσουμε τελικά αλλά είχε ήρθε η ώρα να κοιμηθούμε γιατί είχαν αρχίσει να φαίνονται τα αστέρια.

Την επόμενη μέρα η Αγέλη ξεκίνησε για να πάει στα Μπαχούνια για να βρει και το υπόλοιπο Σύστημα όπου και ακολούθησε το παιχνίδι Συστήματος αλλά με το κάθε τμήμα να παίζει  ξεχωριστά. Τέλος, έγιναν και τα Τυπικά Λήξης με έναν διαφορετικό τρόπο για να μπορέσουμε να τηρήσουμε  τα μέτρα προστασίας.

Η πρώτη εκδρομή της Αγέλης τελείωσε και ήταν διαφορετική από όσες έχουμε ζήσει αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε από το να περάσουμε καλά!

Γιώργος Βαφάκης – Ακέλα

Η Ραπουνζέλ το έσκασε!

Σάββατο 10 Οκτωβρίου σήμερα και στη Λέσχη μας είχαμε απρόσμενες επισκέψεις. Εμφανίστηκε η Ραπουνζέλ με τα όμορφα και μακριά της μαλλιά! Όπως μας διηγήθηκε, δραπεύτεσε από τον πύργο που ήταν φυλακισμένη και χάθηκε ακολουθώντας τον δρόμο για το κάστρο.Έτσι λοιπόν, βρέθηκε στη Λέσχη μας περιτριγυρισμένη από Λυκόπουλα! Μη γνωρίζοντας τι είναι ένα Λυκόπουλο, μας ρώτησε και εμείς πρόθυμα της εξηγήσαμε. Χάρηκε πολύ όταν έμαθε τι πρεσβεύουμε! Στη συνέχεια, και όπως ήταν φυσικό, ακολούθησε πολύ παιχνίδι και τραγούδι. Η Ραπουνζέλ όμως κατά τη διάρκεια της δράσης τραυμάτισε το πόδι της. Μας δόθηκε έτσι η αφορμή να μάθουμε τόσο σε αυτήν όσο και στα Λυκόπουλα μας τι θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα σωστό φαρμακείο. Η Ραπουνζέλ τέλος, για να ευχαριστήσει τα Λυκόπουλα για όλα αυτά που της έμαθαν, αποφάσισε να τα μάθει να φτιάχνουν σπιτάκια από χαρτί, γνωστά ως οριγκάμι. Μικρά, μεγάλα και πολύχρωμα σπιτάκια γέμισαν ολόκληρη την αυλή μας.Το επόμενο Σαββατοκύριακο μας είπαν πως ο καιρός θα είναι ιδανικός για περίπατο και πολλή δράση. Και για πού συγκεκριμένα;  Ακολούθησε μας για να μάθεις!!

                                                                                                               Μόβα – Κωνσταντίνα Καδά

Πρώτη Δράση της Αγέλης μας

Η μέρα 3 Οκτωβρίου, η Εστία μετά από καιρό γεμίζει ξανά από ζωντάνια. Τα Λυκόπουλα καινούργια και παλιά ήρθαν γεμάτα όρεξη και ανυπομονησία για να ξανά δουν τους φίλους  και να αναπληρώσουν το χαμένο χρόνο. Όμως μαζί μας δεν ήταν πέντε φίλοι μας για τους οποίους  είχε έρθει η ώρα να συνεχίσουν την προσκοπική τους ζωή ανεβαίνοντας στην Ομάδα Προσκόπων. Λόγω της δύσκολης περίοδος που διανύουμε δεν ήταν εφικτό να είμαστε όλοι μαζί και να τους αποχαιρετήσουμε έτσι αφιερώσαμε τα γέλια και τις φωνές σε εκείνους και τους ευχόμαστε τα καλύτερα.

Πάντα πάντα πάντα  – Πρόθυμος για το καλό

Γιώργος Βαφάκης – Ακέλα

Σε έναν ψηφιακό κόσμο

Κάτι πολύ περίεργο συνέβη στην Εστία μας αυτή την Κυριακή στις 16 του Φεβρουαρίου. Τέσσερις ήρωες παγιδεύτηκαν μέσα σ’ ένα βιντεοπαιχνίδι μιας παλιάς κονσόλας. Όπως ήταν φυσικό, τα Λυκόπουλα μας έτρεξαν γρήγορα για να τους βοηθήσουν όμως μεταφέρθηκαν και αυτά σε μία άλλη διάσταση, αυτή του Jumanji. Μέσα στη ζούγκλα έτρεξαν πολύ, φώναξαν δυνατά και έμαθαν να είναι δεμένα με την Αγέλη τους. Τραγούδησαν μάλιστα, έμαθαν κόμπους αλλά και ζωγράφισαν. Οι ήρωες όμως έμαθαν στα Λυκόπουλα και πολύ χρήσιμα πράγματα. Τους έδειξαν διάφορα εργαλεία της καθημερινότητας μας και τους εξήγησαν τη χρήση τους. Άλλωστε  ένα σωστό Λυκόπουλο πρέπει να είναι ‘Πάντα – πάντα – Πάντα’ σε ετοιμότητα!! Τα Λυκόπουλα μας, με τη σειρά τους, για να τους ευχαριστήσουν για τις πολύτιμες γνώσεις που έμαθαν, ανταπέδωσαν με μία Ερασιτεχνική Ασχολία! Αναμένουμε με ανυπομονησία και τις επόμενες ερασιτεχνικές σας! Παρόλα αυτά, πρέπει να βρισκόμαστε σε εγρήγορση διότι μια ζούγκλα είναι γεμάτη από απρόοπτες εξελίξεις.  Την επόμενη Κυριακή τα Λυκόπουλα μας θα έρθουν αντιμέτωπα με την καυτή έρημο. Τι θα συναντήσουν εκεί; Θα καταφέρουν άραγε να περάσουν  τις δοκιμασίες;

Μόβα – Κωνσταντίνα Καδά

Ο επόμενος άθλος

Την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου, ο Ηρακλής επισκέφτηκε  για άλλη μία φορά την λέσχη μας. Αφού μας αφηγήθηκε όλους τους φοβερούς άθλους που έκανε στο περασμένο διάστημα, μας εξήγησε ότι χρειάζεται την βοήθεια των Λυκοπούλων μας για να παγιδεύσει το ελάφι της Κερύνειας! Και φυσικά, υπάρχει καλύτερος τρόπος από τη μουσική;! Αφού η αγαπητή μας Αγέλη έμαθε πολλές χρήσιμες πληροφορίες για διάφορα είδη μουσικής, είναι έτοιμη να βοηθήσει τον Ηρακλή να ολοκληρώσει τον άθλο!

Μπαλού – Σωκράτης Ζούλιας

Οι 9 πτυχές της Ερασιτεχνικής

Άλλη μια Κυριακή έφθασε και μαζευτήκαμε όπως πάντα στην όμορφη Εστία μας. Αυτές τις μέρες βρίσκεται κοντά μας ο τρομερός Ηρακλής, ο οποίος οφείλει να ολοκληρώσει κάποιους άθλους . Ήδη κατάφερε να αιχμαλωτίσει το λιοντάρι της Νεμέας και να πιάσει τον Ταύρο της Κρήτης και τα άλογα του Διομήδη. Τα πράγματα όμως δυσκόλεψαν για τον ήρωα μας, ο οποίος αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια των αήττητων Λυκοπούλων μας. Αυτά με τη σειρά τους, του έμαθαν να μιλάει όμορφα και να κάνει σωστές παρουσιάσεις. Εδώ βέβαια βοήθησαν και οι Γερόλυκοι μας, οι οποίοι τους έδειξαν τα στάδια για να μπορούν να φτιάχνουν μια πολύ όμορφη και καλά δομημένη Ερασιτεχνική Ασχολία! Συγκεκριμένα τους έδειξαν μία Ερασιτεχνική με θέμα τον χορό. Ο Ηρακλής μαζί με τους Γερόλυκους και τα Λυκόπουλα ΄΄κουνήθηκαν΄΄ σε ρυθμούς Salsa και Rock n roll !! Όλοι το απολαύσαμε και σίγουρα δε θα το ξεχάσουμε!Πρέπει να συνεχίσουμε όμως για να βοηθήσουμε τον Ηρακλή να ολοκληρώσει τους άθλους του, ώστε να καταλάβει τη σημασία της αυτοπειθαρχίας! Την επόμενη Κυριακή νότες θα πλημμυρίσουν τη Λέσχη μας. Για ποιον λόγο άραγε; Μη λείψεις αν θες να μάθεις…

Μόβα – Κωνσταντίνα Καδά

Μια ημίθεα επίσκεψη

Η πρώτη δράση του 2020  ξεκίνησε με μία απρόσμενη επίσκεψη. Ο Ηρακλής έκανε την εμφάνισή του στην Εστία μας. Τα Λυκόπουλα παραξενευμένα από την εμφάνισή του τον ρώτησαν γιατί ήρθε. Εκείνος μας είπε ότι η Ήρα του έχει βάλει κάποιους άθλους και δεν μπορεί μόνος του να τους ολοκληρώσει και έτσι μας ζήτησε τη βοήθειά μας. Αρχικά ο πρώτος του άθλος ήταν να αιχμαλωτίσει το λιοντάρι της Νεμέας. Έπρεπε να βρούμε έναν ευφάνταστο τρόπο να το ξεγελάσουμε γιατί ήταν πολύ έξυπνο. Ευτυχώς είχε ετοιμάσει ένα Λυκόπουλο την Ερασιτεχνική του και μας βοήθησε πολύ να βρούμε ένα τρόπο να το πιάσουμε. Τέλος αφού ο Ηρακλής πήρε τις ιδέες για να πιάσει το λιοντάρι έφυγε και μας είπε ότι θα ξαναγυρίσει γιατί οι άθλοι είναι ακόμα πολλοί.

Ραν-Γιώργος Βαφάκης

Χειμερινή Εκδρομή Αγέλης στο Μερκούρι

Το πρωί της Παρασκευής 3/1 μαζευτήκαμε όλοι στα ΚΤΕΛ και όπως είναι λογικό ο τόπος γέμισε ανθρώπους με πράσινα καπέλα. Το ταξίδι ήταν μικρό  αλλά ο ενθουσιασμός μεγάλος για το που θα πάμε. Αφού φτάσαμε στο 1ο Σύστημα Μερκουρίου εγκατασταθήκαμε και ξεκινήσαμε με τα Τυπικά μας.  Ο Προορισμός μας όμως δεν ήταν καθόλου τυχαίος  γιατί είχαμε λάβει γράμμα τις προηγούμενες μέρες από τον Μάνι, Ντιέγκο και Σίντ οι οποίοι μας ζητάνε τη βοήθειά μας γιατί οι πάγοι λιώνουν. Έτσι εμφανίζονται οι ήρωες μας εξηγούν ότι κανένας δεν τους πιστεύει και ότι θέλουν να τους προστατεύσουν όλους. Έτσι ξεκινάμε έναν αγώνα για να πείσουμε τα άλλα ζώα ότι οι πάγοι λιώνουν. Έπειτα από πολλές ώρες κουβέντας τα πλάσματα έχουν αρχίσει να το ξανασκέφτονται και αποφασίζουμε ότι πρέπει να μετακινηθούμε αλλά αυτό θα γίνει την επόμενη μέρα γιατί πρέπει να είμαστε ξεκούραστοι για το ταξίδι. Στις 4/1 ξεκινήσαμε να φεύγουμε αλλά βλέπουμε ένα τεράστιο κομμάτι πάγου να ξεκολλάει και γι’ αυτό έπρεπε να είμαστε πολύ γρήγοροι στις κινήσεις μας διότι μας πλησίαζε. Η διαδρομή όμως  δεν ήταν καθόλου εύκολη γιατί  έπρεπε να περάσουμε από σπηλιές, πολύ επικίνδυνες γιατί δεν ξέραμε τι υπήρχε μέσα καθώς και κομμάτια πάγου που έλιωναν και δεν ήταν καθόλου σταθερά. Επίσης με το λιώσιμο των πάγων φανερώθηκαν και πλάσματα που δεν τα είχαμε ξαναδεί και ήταν πολύ επικίνδυνα για εμάς. Αφού καταφέραμε να ξεφύγουμε από όλα τα εμπόδια φτάσαμε σε μια πεδιάδα όπου εκεί υπήρχαν και άλλα πλάσματα που ξεκουράζονταν και παίζανε και αποφασίσαμε να κάτσουμε και εμείς εκεί για να ξεκουραστούμε το βράδυ. Η επόμενη μέρα στις 5/1 μας επιφύλαξε μια απρόσμενη έκπληξη. Ο Σκρατ ένας σκίουρος είχε χάσει το βελανίδι του και μας ζήταγε τη βοήθειά μας για να το βρει και εμείς με μεγάλη χαρά τον βοηθήσαμε. Αρχικά νόμιζε πως  οι μυρμηγκοφάγοι το είχαν πάρει και μέσα από κυνηγητά και  μονομαχείς  είδαμε ότι δεν το είχαν πάρει εκείνοι το βελανίδι και έτσι συνεχίστηκε η αναζήτηση.  Μετά από πολύωρη αναζήτηση το βελανίδι βρέθηκε αλλά δεν θα ήταν εύκολο να το πάρουμε γιατί το είχαν τα τέρατα του νερού.  Η μάχη που δόθηκε τεράστια, η απώλειες σε ενέργεια καταστροφική αλλά τελικά μπορέσαμε και υπερνικήσαμε τα τέρατα και πήραμε πίσω το βελανίδι και μαζί με αυτή τη τεράστια που μας κούρασε τόσο πολύ έπρεπε να κοιμηθούμε για την τελευταία μέρα της περιπέτειάς μας.  Τέλος, μετά και την εύρεση του βελανιδιού συνεχίσαμε την πορεία μας προς την ασφάλεια ενός νέου τόπου. Αφού φτάσαμε εκεί ο Μάνι, ο Ντιέγκο, ο Σίντ αλλά και τα υπόλοιπα πλάσματα μας ευχαρίστησαν για την βοήθεια που τους δώσαμε και μας είπαν πως όποτε θέλουμε μπορούμε να τους επισκεφτούμε. Έτσι μία εκδρομή τελείωσε αλλά η ανυπομονησία για την επόμενη περιπέτεια μόλις ξεκίνησε.

Ραν- Γιώργος Βαφάκης