Παγκόσμιος διαγωνισμός προσκοπικής φωτογραφίας
Δείτε εδώ την ανακοίνωση που αφορά Προσκόπους και μη, ηλικίας άνω των 13 ετών, για τον παγκόσμιο διαγωνισμό προσκοπικής φωτογραφίας.
Δείτε εδώ την ανακοίνωση που αφορά Προσκόπους και μη, ηλικίας άνω των 13 ετών, για τον παγκόσμιο διαγωνισμό προσκοπικής φωτογραφίας.
Ένα πρωτότυπο Λούνα Παρκ πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου στην πλατεία Θυμαρακίων από το Σύστημά μας για τα παιδιά της περιοχής. Προσκοπικά παιχνίδια και μικρές δοκιμασίες μεταμόρφωσαν το ηλιόλουστο πρωινό για τους μικρούς μας φίλους, με αποκορύφωμα την ανάβαση όλων τους στο μεγάλο παρατηρητήριο που ετοίμασε το Συμβούλιο Τιμής και οι Ανιχνευτές μας!
Χμμ.. Καλοκαίριασε.. Ιούλιος… Ζέστη, ήλιος, θάλασσα… Διακοπές.. Διακοπές??? Για τους Βαθμοφόρους της Ομάδας μας η λέξη αυτή φέτος ήταν κάπως άγνωστη… Γιατί άραγε.. Μα φυσικά! Η κατασκήνωση μας φέτος πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο!
Πολλές πρωτοτυπίες φέτος! Κατασκήνωση τον Αύγουστο, ταυτόχρονη Κατασκήνωση με την Αγέλη μας για μερικές μέρες, δύο Ενωμοτίες, “θαλασσινά” ονόματα .. Την Ομάδα όμως δε τη φοβίζει το καινούριο.. Έτσι ξεκινήσαμε με όλη την καλή διάθεση να ζήσουμε προσκοπικά 12 μέρες στις όμορφες Ροβιές..
Η αρχή ήταν δύσκολη και οι αναποδιές δεν έλλειψαν.. Αυτή είναι όμως η ομορφιά.. Να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος όταν γύρω σου τα πράγματα δεν είναι εύκολα.. Να μπορείς σταδιακά να ξεπερνάς τον εαυτό σου και στο τέλος της μέρας να χαμογελάς με όσα πέτυχες..
Το παιχνίδι ατελείωτο, το φαγητό από τα χεράκια των Προσκόπων γευστικότατο, οι κατασκευές με ξύλο και σκοινί γερές (;), η θέα από ψηλά μοναδική..
Κάθε μέρα είχε το δικό της χαρακτήρα.. Κανείς όμως δε θα μπορούσε να αρνηθεί πως η ημερήσια εξόρμησή μας στο ποτάμι ήταν το κάτι άλλο.. Εκεί, πέρα από τις δροσερές βουτιές στον καταρράκτη και τις ατελείωτες φωτογραφίες, είχαμε τη χαρά να μοιραστούμε μερικές ώρες με τη Μελίνα στον Παλιόμυλο, ένα σπίτι λίγο διαφορετικό.. Με ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο που μοιράζονται μαζί ένα κοινό σκοπό. Να ζήσουν δίπλα στη φύση και όχι απέναντι. Με τον κήπο τους όπου τα χημικά είναι μια λέξη άγνωστη, με τη ξερή τουαλέτα, η οποία τους προμηθεύει με φυσικότατο λίπασμα, με το εργαστήρι το οποίο φτιάχνεται μόνο με χώμα, άργυλο, άχυρο και πέτρα, μα πάνω από όλα με τη ζεστή φιλοξενία που μας προσέφεραν, μας έκαναν να περάσουμε μια πολύ ξεχωριστή μέρα και να αναρρωτηθούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας χωρίς όλες αυτές τις ανέσεις.. Μελίνα σε ευχαριστούμε πολύ!
Σταυρούλα, χωρίς το χαμόγελο και την καλή σου διάθεση και φυσικά χωρίς τις μαγειρικές σου ικανότητες και εμπνεύσεις τίποτα δε θα ήταν το ίδιο!
Μπαγκήρα, ευχαριστώ που ήσουν εκεί!
Άγγελε, Αντρέα, Γεωργία, Λάουρα, Φώτη, Χρήστο, εύχομαι φέτος να αποδείξετε πως το Χάλκινο δεν είναι απλά ένα σήμα, αλλά μια ολόκληρη αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς καθώς και το κλειδί για να στηρίξετε την Ενωμοτία σας!
Τάσο, περιμένω πολλά από σένα φέτος..
Κατερίνα, καλή ανιχνευτική ζωή, με στόχους πολλούς και υψηλούς.. Είμαι σίγουρη πως τα χρόνια που έρχονται στην Κοινότητα θα σου μείνουν αξέχαστα…
Σας ευχαριστώ όλους για όλα όσα ζήσαμε μαζί αυτές τις μέρες.. Μην επαναπαύεστε όμως… Η χρονιά τώρα αρχίζει… Και να είστε σίγουροι.. Ό,τι ζήσατε στην κατασκήνωσή μας, ωραίο ή άσχημο, αποτελεί ένα βήμα, μικρό ή μεγαλύτερο που θα σας βοηθήσει να πάτε μακρύτερα..
Καλό μας δρόμο…
Καρδερίνα, Α.Ο.Π.
Τρίτη 26 Αυγούστου 09:45 το πρωί και στα ΚΤΕΛ στη Λιοσίων φτάνοντας βλέπω Λυκόπουλα ήδη να με περιμένουν!!! Όλα ευδιάθετα, ντυμένα στα κίτρινα, όλο χαμόγελο και βλέμμα που υπόσχεται πολλές ζαβολιές!! Πάει 10:30 και με ρωτάνε όλη την ώρα «Ακέλα πότε θα φύγουμε επιτέλους;». τελικά πάει η ώρα 11:00 και είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση! 4 ώρες μετά φτάνοντας σχεδόν έξω από τον χώρο της κατασκήνωσης μας υποδέχεται ένας μάγος άγνωστος σε όλους μας με μια κατσαρόλα που μέσα είχε ένα μαγικό ζωμό… Αφού μας παρακάλεσε να πιούμε, τότε ένα Στρουμφάκι εμφανίστηκε από το πουθενά, στρουμφοτραγουδώντας ξέγνοιαστα!!! Και έτσι ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια της Αγέλης!!! Μπαίνοντας στο Στρουμφοχωριό χωριστήκαμε σε 2 Στρουμφο-εξάδες τους Στρουμφοξέγνοιαστους και τους Στρουμφοχαρούμενους και στη συνέχεια μάθαμε τον λόγο που μας κάλεσαν τα Στρουμφάκια. Ο σατανικός Δρακουμέλ απήγαγε τον Μπαμπαστρούφ και μόνο τα Στρουμφο-Λυκόπουλα μπορούν να τον σώσουν! Πως όμως; Έπρεπε να βρούμε τα συστατικά ενός πανίσχυρου φίλτρου και το μαγικό ξόρκι για να ελευθερώσουμε τον Μπαμαπστρούμφ. Τα συστατικά τα είχαν τα 4 Μεγάλα Πνεύματα του Στρουμφοχωριού και έπρεπε να τους αποδείξουμε πως αξίζουμε να τα βρούμε!!! Περάσαμε από 40 κύματα βέβαια… Καθαρίσαμε όλο το Στρουμφοχωριό με τον Προκόπη, κάναμε δουλειές με τον Ξεφτέρη, περιπλανηθήκαμε το πρώτο βράδυ στο Σκοτεινό Στρουμφοδάσος, ήρθαμε αντιμέτωποι με τους κατασκόπους του Δρακουμέλ και άλλα πολλά!!!! Στο τέλος όμως τα καταφέραμε!!! Βρήκαμε όλα τα συστατικά και το ξόρκι και έτσι λέγοντας το δυνατά και παρασκευάζοντας το φίλτρο σώσαμε τον Μπαμπαστρούμφ! Έτσι και εκείνος από την μεριά του για να μας ευχαριστήσει για όλα μας έκανε μια λαμπρή γιορτή!!! Ξυπνώντας λοιπόν την επόμενη μέρα συνειδητοποιούμε πως έχει ήδη πάει 31 Αυγούστου και πως σε λίγες ώρες ο καθένας θα βρισκόταν σπίτι του… έτσι ήρθε η ώρα των Τυπικών Λήξης της κατασκήνωσης… δεν θα μπορούσαμε φυσικά να παραλείψουμε την απονομή του Χρυσού Λύκου σε 4 Λυκόπουλα που αποχωρίζονται την ζωή στην Αγέλη για να πάνε στην Ομάδα των Προσκόπων… Κωνσταντίνε, Μαρίνα , Ελεάννα, Μελίνα σας εύχομαι να περάσετε πολύ όμορφα στην Ομάδα, να πάρετε πολλές γνώσεις, να πάτε μπροστά, να μην ξεχάσατε τι μάθατε στην Αγέλη όλα αυτά τα χρόνια και να είστε πάντα δίπλα στα μικρά Λυκοπουλάκια των Προσκόπων πιο μικρά… Μπράβο και σε όλα τα Λυκόπουλα που έκανα παρουσιάσεις Ερασιτεχνικών Ασχολιών!! Μακάρι και από τη νέα χρονιά να βλέπουμε τέτοια καλά πράγματα στην Αγέλη! Ένα τεράστιο ευχαριστώ όμως θα ήθελα να πω στους 4 Ανιχνευτές μας Πάντα, Κορμοράνο, Αρκτούρο & Ερωδιό που έδωσαν στην κατασκήνωση της Αγέλης ο καθένας την δική του πινελιά καθώς και την Σταυρούλα μας ή όπως όλοι την μάθαμε, την Στρουμφολιχουδίτσα για την συμμετοχή της. Σ’ ευχαριστώ για την επιμονή, την υπομονή και την τεράστια βοήθεια σου!!
Άλλη μια κατασκήνωση τελείωσε, οι αναμνήσεις θα μείνουν στο μυαλό μας και πλέον συνεχίζουμε δυναμικά για την νέα χρονιά!!!
Άραγε τι θα γίνει από την νέα χρονιά;;;;
Ακέλα
Την φετινή Μεγάλη μας Δράση είχαμε την ευκαιρία να την ζήσουμε στην όμορφη Κρήτη. Οι προορισμοί μας πολλοί αλλά ο στόχος μας ένας! Να την εξερευνήσουμε σχεδόν απ’ακρη σε άκρη περνώντας τέλεια.
Έτσι ξεκινήσαμε από το Ηράκλειο με μια απίστευτη, χρήσιμη και αξέχαστη ξενάγηση στην Κνωσό και το Αρχαιολογικό Μουσείο μέσω της οποίας ταξιδέψαμε στην εποχή του Μίνωα. Στο Ηράκλειο δεν παραλείψαμε βέβαια να δοκιμάσουμε τους παραδοσιακούς μεζέδες και το κρασί που μας προσέφερε η Ένωση Πεζών. Μαζί με την εξερεύνηση του κρητικού πολιτισμού όμως, ταιριάζει και η φύση. Για αυτό και η συνέχεια του προγράμματός μας δεν μπορούσε να είναι άλλη από την ανάβαση μας στην κορυφή του Ψηλορείτη. Για πολλούς από εμάς ήταν επιθυμία που πραγματοποιήθηκε και σίγουρα θα μείνει για καιρό στην καρδιά μας. Συγχαρητήρια και μπράβο στους Ανιχνευτές και Βαθμοφόρους για την δύναμη, την θέληση και το κουράγιο τους!
Σειρά είχαν τα Ανώγεια και η εξερεύνηση της παράδοση και της ιστορίας τους. Ένας τόπος “πλούσιος” από ιστορίες για τον Νίκο Ξυλούρη, τον Αλκιβιάδη Σκουλά και την κατοχή μα και γεμάτος μαντινάδες που δίνουν το δικό τους χρώμα στο άκουσμα τους. Η φιλοξενία των κατοίκων, η προθυμία τους να μας μάθουν κρητικούς χορούς και η ρακή έκαναν την διαμονή μας μαγευτική. Λίγο πιο πάνω από τα Ανώγεια, στα Ζωνιανά είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μια μικρή γεύση από το Σπήλαιο του Σφενδόνη και το Μουσείο Κέρινων ομοιωμάτων του κύριου Διονύση Ποταμιάνου χάρη στο οποίο αποκτήσαμε πολλές γνώσεις σχετικά με την ιστορία της Κρήτης.
Ποιος θα μπορούσε να επισκεφθεί την Κρήτη χωρίς να διασχίσει το ξακουστό και επιβλητικό φαράγγι της Σαμαριάς? Η ζέστη αφόρητη αλλά η υπομονή και επιμονή μας χαζεύοντας το όμορφο τοπίο που μας περιέβαλε μας έκανε να τα καταφέρουμε και να απολαύσουμε τη διαδρομή! Καθώς οι προορισμοί μας σιγά σιγά τέλειωναν σειρά είχαν τα Σφακιά και τα Χανιά όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε την παραδοσιακή κρητική κουζίνα, το κρητικό μαχαίρι και την ιστορία του αλλά και τον συμβολισμό από τα παραδοσιακά στιβάνια. Εκεί είχαμε και την ευκαιρία να καλωσορίσουμε και επίσημα στην Κοινότητά μας, τον Ανιχνευτή Βασίλη Σμύρη γνωστό πλέον ως μέρμηγκα!
Η Μεγάλη μας Δράση έλαβε τέλος με την καθιερωμένη πυρά λήξης. Και όπως πάντα όταν κάτι όμορφο τελειώνει η στενοχώρια όλων μας ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας. Το κάθε τέλος όμως προμηνύει μια νέα αρχή! Μια νέα προσκοπική χρονιά αρχίζει με νέα Αρχηγό Κοινότητας και Υπαρχηγό γεμάτους όρεξη να ταξιδέψουν την Κοινότητα μας σε προορισμούς που δεν τους φτάνει ο νους.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους από καρδιάς για τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια και να ευχηθώ καλό ταξίδι, καλές αναβάσεις με νέες εμπειρίες που θα μείνουν αξέχαστες σε όλους.
“Πυξίδα γίνεται η καρδιά, και δείχνει προς την Κρήτη,
αχ πες μου ποιος Ανιχνευτής θα φτάσει Ψηλορείτη..”
Κουκουλάς Μαρίνος – Κουκουβάγια